O político romano Marco Tulio Cicerón acuñou a frase ipse dixit, que se traduce do latín como "el mesmo dixo".
Ipse dixit é unha expresión latina que significa "el mesmo dixo".
En lóxica, ipse dixit coñécese como a falacia da afirmación gratuíta.[1] Unha forma desta falacia pódese resumir do seguinte xeito:
Feito 1: X afirma a declaración A.
Feito 2: X afirma que X non está mentindo.
Conclusión: Polo tanto, A é verdadeira ou falsa, segundo o que X afirme.
Unha afirmación gratuíta nega que unha cuestión sexa debatible. Noutras palabras, "as cousas son así porque si".[2] A forma máis básica de distorsionar unha cuestión é negar que exista.[3]
Ipse dixit úsase para identificar e describir unha declaración dogmática que o falante espera que o oínte acepte como válida,[4] é unha especie de dogmatismo arbitrario.[5] A única proba que temos do feito é que esta persoa o dixo.[6]
O ipse dixit implica que unha afirmación non probada é verdadeira porque foi dita por unha autoridade no tema. A opinión pode ter algún peso baseado só na autoridade ou na posición da persoa que o dixo,[7] e está moi conectado coa falacia do argumentum ad verecundiam.[8]